|
|
Mogen we ons even voorstellen?
De Plavy, hoe een en ander tot stand
kwam.
Peter van der Pijl
Jacqueline Lodder
Bert van Asselt
Ronald van der Vlist
Chris IJperlaan
De eerste letters van de achternamen van het
eerste rijtje vormt het woord Plavij.
Het gaat hier om leerlingen van de
Christelijke HTS Hilversum richting Chemische Technologie lichting
1982-1986. (Het schoolgebouw aan de Kolhornse weg is inmiddels geheel
verdwenen en de school is opgegaan in de hogeschool Utrecht).
De bovengenoemde leerlingen verzetten zich toch wat tegen het stijve
afstandelijke christelijk regime door af en toe eens flink de beest uit te
hangen.
In het examenjaar was de opdracht om een complete fabriek te bouwen (op
papier) en alle processen door te rekenen. Zo is door samenwerking van het
bovenste groepje de naam Plavij maatschappij ontstaan betreffende een
P.E.T.P. (poly-ethyleen-theref-phtalaat) fabriek.
Na het afstuderen heeft Peter van der Pijl
het initiatief genomen om elkaar niet uit het oog te verliezen en iets
gezamenlijk te doen. Daar zijn de volgende klasgenoten nog bijgekomen: Arjan Vrugte, Peter Dijkink en Lucienne de Cocq. Zo is het eerste jaar op een
grote platbodem een weekendje gezeild op de Waddenzee. Al drinkend, lol
hebbend en barbecuend is zo de basis gelegd voor een terugkerend jaarlijks
gebeuren. Het tweede jaar is toen weer voor het zeilen gekozen maar is toen
ook meteen de conclusie getrokken dat dit een toch wel zeer weersgevoelige
activiteit is. Vanaf dat moment zijn we door het land gaan trekken en hebben
zeer veel verschillende accommodaties gehad en zeer veel verschillende
activiteiten ondernomen. De site geeft een goed overzicht van wat we
allemaal hebben gedaan.
De samenstelling van de groep na de twee keer zeilen was eigenlijk ook
bepaald. Van de Plavy is alleen de Y vertrokken en Arja Vrugte, Peter
Dijkink en Lucienne de Cocq waren niet meer weg te denken.
Het leven van deze jaargenoten heeft natuurlijk ook niet stil gestaan en is
er bij ieder lid een partner bijgekomen. Zo ontstond een harde kern van 12
personen ( Peter D en Lucienne zijn partners geworden maar gingen later ook
weer uit elkaar, Peter is gebleven).
De jaren zijn verstreken, we staan aan de
vooravond van het 20ste weekend. Veel is er gebeurd in ons leven. We hebben
carrière gemaakt maar soms ook laten gaan. Er zijn kinderen bijgekomen, en
zijn tot de ontdekking gekomen dat opvoeden niet altijd eenvoudig is. We
hebben idealen laten varen (een auto blijkt toch wel praktisch) en nieuwe
gecreëerd (een tweede auto blijk nog praktischer).
We zijn in twee gevallen van partner veranderd, en we hebben al heel wat
crises overwonnen.
Inmiddels zijn we 40+ gaan onze oudste kinderen al naar de middelbare
school, zijn onze huizen riant, en hebben we soms al een tweede.
Houden we nog wel van primitief kamperen al is een koelkastje toch ook wel
lekker. Onze salarissen zijn niet meer modaal en onze leasebakken met
navigatiesysteem brengen ons overal naar toe.
We zien elkaar om de twee maanden met
kinderen om even lekker bij te kletsen en een keer in een jaar treffen we
elkaar zonder kinderen voor een weekend ergens op een mooie locatie in
Nederland.
Lekker eten, drinken, praten en in de tussentijd leuke activiteiten doen met
elkaar. Het kan per weekend enorm wisselen wat er gedaan wordt. Zo zal de
ene het weekend compleet volplannen en zal de andere het thema onthaasten
gebruiken om het aan de mensen zelf over te laten wat ze willen doen.
De locaties tot nu toen zijn altijd bijzonder geweest. Van kasteel, tot
molen, van bungalowpark tot meditatie centrum, van kampeerboerderij tot
kerk. Aan originaliteit geen gebrek.
De traditionele barbecue is een paar keer aan de wilgen gehangen maar weer
of geen weer tegenwoordig is hij toch weer van de partij. Een doorgezaagde
oliedrum doet al jaren trouwe dienst.
Wat zeker opvalt voor degene die de boodschappen doen voor het weekend. We
zijn minder melk en bier gaan drinken maar veeeeeeeeeeeeeeeeeeel meer wijn.
Deze site is ontstaan omdat wij vinden dat
we toch wel iets unieks met elkaar hebben. Het zal niet vaak volkomen dat
klasgenoten elkaar na 20 jaar nog steeds treffen en naast waardering,
respect en liefde gewoon verschrikkelijk veel lol met elkaar hebben.
We hopen dat we dit bij leven en welzijn nog
heel lang mogen volhouden. Veel plezier met de site en vergeet niet om hem
aan te vullen en eventueel te voorzien van leuke foto’s.
Jacqueline Lodder
|